Στη διάρκεια της Aρχαϊκής περιόδου δόθηκε νέα ώθηση στα γράμματα. Το Έπος γνώρισε μια δεύτερη άνθηση ενώ άρχισε να αναπτύσσεται και η Ποίηση, ιδιαίτερα η Λυρική. Επίσης, η συστηματική προσπάθεια να εξηγηθούν σοβαρά θέματα (όπως η δημιουργία του κόσμου, η ζωή, ο άνθρωπος και ο θάνατος) οδήγησε στη γέννηση της Φιλοσοφίας.
Όταν μιλάμε για ΛΥΡΙΚΗ ΠΟΙΗΣΗ στην αρχαία ελληνική γραμματεία, εννοούμε συνήθως το μελοποιημένο ποιητικό λόγο που αναπτύχθηκε μεταξύ του 7ου και του 5ου αιώνα π.Χ.
Στα έργα της λυρικής ποίησης προβάλλεται η ιδιαιτερότητα του ατόμου και γεγονότα καθημερινά όπως οι χαρές, οι λύπες και οι έγνοιες των κοινών ανθρώπων. Επίσης, προβάλλονται ηθικές αξίες όπως η δικαιοσύνη, η ισονομία και η σύνεση.
- ο Τέρπανδρος από τη Λέσβο
- ο Αλκμάνας από τη Λακωνία
- ο Στησίχορος από την Ιμέρα της Σικελίας
- η Σαπφώ και ο Αλκαίος από τη Λέσβο
- ο Ίβυκος από το Ρήγιο
- ο Ανακρέων από την Τέω της Ιωνίας
- ο Αρχίλοχος από την Πάρο
- ο Τυρταίος από τη Σπάρτη
- ο Θέογνις από τα Μέγαρα
Η ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ γεννήθηκε στην Ιωνία τον 6ο αιώνα π.Χ. Μητρόπολη πολυάριθμων αποικιών η Μίλητος, δέχτηκε ποικίλα και πρωτοφανή ερεθίσματα, που οδήγησαν σε μία νέα θεώρηση του κόσμου και των προβλημάτων που σχετίζονται με αυτόν. Πολίτες της Μιλήτου ήταν και οι τρεις πρώτοι φιλόσοφοι, οι επονομαζόμενοι φυσικοί, ακριβώς γιατί το αντικείμενο της φιλοσοφίας τους ήταν ο φυσικός κόσμος:
- Ο Θαλής, ο οποίος θεωρούσε ως πρωταρχικό στοιχείο το νερό, στο οποίο επιπλέει ο κόσμος.
- Ο Αναξίμανδρος, ο οποίος θεωρήθηκε μαθητής του Θαλή. Ως αρχή των πάντων θεώρησε το άπειρον που συνήθως ερμηνεύεται όχι ως υλικό μίγμα των πάντων αλλά ως ανεξάντλητη αρχική αιτία. Λέγεται ότι στα επιστημονικά του επιτεύγματα συμπεριλαμβανόταν ο πρώτος χάρτης και η σύλληψη του σφαιρικού μοντέλου για τους ουρανούς, στο οποίο η γη με τη μορφή κυλίνδρου κατείχε την κεντρική θέση.
- Ο Αναξιμένης, ο οποίος ήταν μαθητής του Αναξίμανδρου και θεωρούσε ως αρχή του κόσμου τον αέρα.
πηγές κειμένου: Ίδρυμα Μείζονος Ελληνισμού
Ελληνική Βικιπαίδεια
LivePedia.gr
LivePedia.gr