Ο Πεισίστρατος, γόνος αριστοκρατικής οικογένειας, γεννήθηκε στην Αθήνα γύρω στα 605 π.Χ., και ήταν πολύ δημοφιλής.
Ευφυής και φιλόδοξος, είχε προσπαθήσει δυο φορές να καταλάβει την εξουσία με τεχνάσματα, τα οποία αρχικά πετύχαιναν και γινόταν τύραννος, όμως στη συνέχεια οι Αθηναίοι τον εξόριζαν. Την τρίτη φορά έγινε κυρίαρχος των Αθηνών, το 545 π.Χ., και μέχρι το τέλος της ζωής του.
Κατά την περίοδο της τυραννίας του, σεβάστηκε τους νόμους του Σόλωνα, διατήρησε τον υπάρχοντα διοικητικό μηχανισμό της Αθήνας, αλλά φρόντισε να τοποθετήσει σε όλες τις θέσεις ανθρώπους της απόλυτης εμπιστοσύνης του. Πήρε ομήρους μερικούς νέους από αριστοκρατικές οικογένειες και εξόρισε όλους εκείνους που αρνήθηκαν να συμβιβαστούν.
Ο Πεισίστρατος έκανε αναδασμό της γης, κάτι που δεν είχε τολμήσει να κάνει ο Σόλωνας, και έδωσε γη στους ακτήμονες. Φρόντισε επίσης για τους αγρότες δίνοντάς τους χαμηλότοκα δάνεια. Θέσπισε κινητά δικαστήρια στην ύπαιθρο για την επίλυση των διαφορών. Ενθάρρυνε και τη βιοτεχνία και το εμπόριο και καλυτέρευσε κατά πολύ την οικονομία τής Αθήνας. Κατασκεύασε δρόμους και πολλά άλλα δημόσια έργα, μνημεία και ναούς που ομόρφυναν την Αττική αλλά ταυτόχρονα πρόσφεραν δουλειά στον αστικό πληθυσμό. Αυτά τα χρόνια, πολλά Αττικά προϊόντα εξήχθησαν στην Ετρουρία και Αίγυπτο, Μικρά Ασία και πόλεις της Μαύρης Θάλασσας, κυρίως κρασί, λάδι και αρώματα. Στα 20 σχεδόν χρόνια της τρίτης τυραννίδας του Πεισίστρατου η Αττική δεν ενεπλάκη σε κανέναν πόλεμο.
Μετά τον θάνατο του Πεισίστρατου τον διαδέχθηκαν οι γιοι του Ιππίας και Ίππαρχος, οι οποίοι και υπήρξαν οι τελευταίοι τύραννοι της Αθήνας.
Το τυραννικό πολίτευμα της Αθήνας καταλύθηκε το 510 π.Χ.