Η Θεογονία είναι ένα ποίημα του Ησιόδου που περιγράφει την καταγωγή των θεών της ελληνικής μυθολογίας. Θεωρείται ότι γράφτηκε γύρω στο 700 π.Χ. και είναι μια σημαντικότατη πηγή για την αρχαία ελληνική μυθολογία, που αναφέρει το σύνολο των θεοτήτων που λάτρευαν οι αρχαίοι Έλληνες.
Το ποίημα αποτελείται από 1022 εξάμετρα και αρχίζει από την πρώτη γενεά θεών, το Χάος, τη Νύκτα και τη Γαία, συνεχίζει με τον Ουρανό και τους Τιτάνες και καταλήγει στους θεούς του Ολύμπου και την επικράτησή τους.
Η ΠΡΩΤΗ ΓΕΝΕΑ
Ο Ησίοδος θεωρούσε ότι αρχή του κόσμου υπήρξε το Χάος που γέννησε την Νύκτα, το Βασίλειο των νεκρών, την Γαία, τον Έρωτα και το Έρεβος.
Η ΔΕΥΤΕΡΗ ΓΕΝΕΑ
Η Γαία γέννησε τον Ουρανό χωρίς γονιμοποίηση την ώρα που κοιμόταν δίπλα στον Έρωτα. Ο Ουρανός και η Γαία γέννησαν τους δώδεκα Τιτάνες: τον Ωκεανό, τον Τηθύ, τον Κοίο, την Φοίβη, τον Υπερίωνα, την Ευρυφάεσσα, τον Κρείο, τον Ιαπετό, τον Θέμι, την Μνημοσύνη, τον Κρόνο και την Ρέα.
Η Νύχτα και ο Έρεβος γέννησαν τον Ύπνο και τα Όνειρα, και τα κακά του κόσμου που ήταν η καταστροφή, το γέρας, ο θάνατος, η Έριδα, η Κακία, η Δυστυχία, η Νέμεσις. Γέννησαν όμως και τα καλά του κόσμου, την Χαρά, την Φιλία και την Συμπόνια.
Η ΤΡΙΤΗ ΓΕΝΕΑ
Στην τρίτη γενεά ακολούθησαν μια σειρά γεννήσεων, μαχών και εκθρονισμών που οδήγησαν στην άνοδο των θεών του Ολύμπου.
(Αν θέλετε να διαβάσετε ολόκληρο το ποίημα "Θεογονία", σε αρχαία ελληνικά, κάντε κλικ στο διπλανό εικονίδιο.)
πηγή κειμένου: Ελληνική Βικιπαίδεια