Αμέσως μετά από τη μάχη των Θερμοπυλών και τη Ναυμαχία του Αρτεμισίου, το 480 π.Χ, έγινε η Ναυμαχία της Σαλαμίνας. Ήταν μια ναυτική σύγκρουση μεταξύ του ελληνικού και τoυ περσικού στόλου, στο θαλάσσιο στενό μεταξύ Σαλαμίνας και Αττικής. Κατέληξε σε πανωλεθρία των Περσών, διασφαλίζοντας τόσο τη σωτηρία της Αθήνας όσο και τη μη κατάκτηση της υπόλοιπης Ελλάδας από τους Πέρσες.
Η ναυμαχία τελείωσε με σοβαρότατες απώλειες για τους Πέρσες: υπολογίζεται ότι έχασαν τουλάχιστον 200 πλοία, και μεγάλο μέρος των πληρωμάτων τους, επειδή δεν γνώριζε κολύμπι. Αντίθετα οι Έλληνες έχασαν μόνο 40 πλοία στις συγκρούσεις.
Αμέσως μετά την μάχη, ο Ξέρξης (ο οποίος παρακολουθούσε από το θρόνο του στο όρος Αιγάλεω) σκέφτηκε να κατασκευάσει ξύλινη γέφυρα στα στενά της Σαλαμίνας, ώστε να περάσει ο στρατός του απέναντι στην Σαλαμίνα και να επιτεθεί στους Αθηναίους. Όμως ο ελληνικός στόλος φρουρούσε το στενό αμέσως μετά την νίκη του και αυτό αποδείχτηκε αδύνατο.
Φοβούμενος ότι οι Έλληνες θα κλείσουν το Στενό του Ελλησπόντου και θα απομονώσουν τον στρατό του στην Ευρώπη, ο Ξέρξης μαζί με το μεγαλύτερο μέρος των δυνάμεών του επέστρεψε στην Περσία. Άφησε τον Μαρδόνιο με επίλεκτα σώματα πεζικού και ιππικού. Όλες όμως οι περσικές δυνάμεις εγκατέλειψαν την Αττική. Ο Μαρδόνιος πέρασε τον επόμενο χειμώνα στην Βοιωτία και οι Αθηναίοι βρήκαν την ευκαιρία να επιστρέψουν στην κατεστραμμένη τους πια πόλη.
πηγές:
