Τα αγάλματα αυτή την εποχή σκαλίζονταν κυρίως σε μάρμαρο και, κατά κανόνα, είναι δομημένα σε απόλυτα μετωπική στάση. Το ιδιαίτερο γνώρισμά τους είναι ένα ελαφρό μειδίαμα. Σήμερα, τα αγάλματα εκείνης της εποχής μας φαίνονται λευκά ή γκρίζα. Η αλήθεια, βέβαια, είναι ότι οι αρχαίοι συνήθιζαν να χρωματίζουν με έντονα χρώματα τα αγάλματά τους. Όμως, με την πάροδο των χρόνων, δυστυχώς, τα χρώματα σβήστηκαν.
Οι συνηθέστεροι τύποι αγαλμάτων της αρχαϊκής περιόδου είναι οι Κούροι και οι Κόρες.
Οι Κούροι είναι αγάλματα με τη μορφή γυμνών νεαρών ανδρών, με τα χέρια κολλημένα στα πλάγια του σώματος και το ένα πόδι λίγο πιο μπροστά από το άλλο, έτσι που θαρρείς ότι το άγαλμα είναι έτοιμο να περπατήσει
Οι Κόρες είναι αγάλματα νεαρών γυναικών, πάντοτε ντυμένων και καλοχτενισμένων. Μάλιστα, τα ενδύματα κίνησαν το ενδιαφέρον των καλλιτεχνών και έπαψαν να παριστάνονται σαν μια επίπεδη επιφάνεια, απέκτησαν βάθος και πλαστικότητα, επηρεάζοντας έτσι το παιχνίδι του φωτός και της σκιάς.
Παρόλο που αντρικοί και γυναικείοι τύποι σε αγάλματα ήταν ήδη γνωστοί από παλαιότερους ρυθμούς και από τα άλλα πρώιμα αγάλματα με ανατολικές επιδράσεις, οι τύποι του κούρου και της κόρης (που διαμορφώθηκαν στις αρχές του 6ου αιώνα π.X.)
ξεχωρίζουν από πολλές απόψεις:
ξεχωρίζουν από πολλές απόψεις:
- Η στροφή προς τη ρεαλιστική απεικόνιση έγινε σαφής.
- Τα μέλη του σώματος αποδίδονταν με πιο σωστές αναλογίες και με περισσότερη ακρίβεια.
- Τέλος, οι μύες απέκτησαν όγκο, πλαστικότητα και φυσικότητα.
πηγές κειμένου: Βιβλίο μαθητή και βιβλίο δασκάλου
Ίδρυμα Μείζονος Ελληνισμού
Για περισσότερες πληροφορίες γι' αυτό το θέμα κάντε κλικ στα αγάλματα...