Περάσαμε τρεις καταπληκτικές εβδομάδες ανάγνωσης διαβάζοντας παραμύθια με καλούς λύκους. Διαφορετικές και αστείες ιστορίες, αρκετές περιπέτειες, πολλά μηνύματα και οι γνωστοί πρωταγωνιστές των παραμυθιών από μια άλλη πλευρά.
Τελικά, διαπιστώσαμε ότι οι φήμες και η εικόνα που έχει σχηματιστεί για κάποιους, αρκετές φορές μας επηρεάζει στον τρόπο με τον οποίο τους βλέπουμε, τους αντιμετωπίζουμε και τους συμπεριφερόμαστε. Ακόμα κι αν εκείνοι δεν είναι έτσι...
"Ξέρουμε", για παράδειγμα, ότι οι λύκοι είναι κακά, μοχθηρά, αιμοβόρα ζώα, που μόνο το κακό έχουν στο νου τους. Κι αυτό το "ξέρουμε" δίχως να έχουμε δει ποτέ κανέναν. Απλά, επειδή έτσι μας έχουν μάθει να σκεφτόμαστε. Επειδή οι λύκοι (για να βρουν φαγητό) επιτίθενται σε άλλα ζώα και τα τρώνε. Μα, μήπως το ίδιο (και ακόμα χειρότερα) δεν κάνουν και τα λιοντάρια; Γιατί λοιπόν θεωρούμε τα λιοντάρια "βασιλιάδες" των ζώων ενώ τους λύκους "κακούς" και "αιμοβόρους"; Άδικο δεν είναι;
Μήπως κάτι ανάλογο ισχύει και για τους ανθρώπους; Μήπως σκεφτόμαστε αρνητικά για μερικούς, δίχως να έχουν κάνει κάτι; Μήπως σκεφτόμαστε θετικά και εκτιμούμε άλλους, δίχως να το αξίζουν; Για σκεφτείτε το...
Προς το παρόν, δείτε τα βιβλία που καταφέραμε (με χίλιους κόπους και βάσανα, όπως έχουμε ήδη γράψει σε άλλη ανάρτηση) να συγκεντρώσουμε...
