Εκτός από το Δωρικό και τον Ιωνικό ένας ακόμα ρυθμός της αρχαίας ελληνικής αρχιτεκτονικής είναι ο Κορινθιακός ρυθμός. Αποτελεί τον πιο διακοσμητικό από τους τρεις. Οι κίονες χαρακτηρίζονται από κιονόκρανο που αποτελείται από υψηλό έχινο ("κάλαθος"), που περιβάλλεται από σειρές φύλλων ακάνθης και έλικες στις τέσσερις γωνίες. Μπορεί κάλλιστα να θεωρηθεί ως εξέλιξη του Ιωνικού λόγω αυτών των ελίκων.
Λένε πως το ρυθμό αυτό τον εμπνεύστηκε ο γλύπτης Καλλίμαχος από ένα καλάθι που βρισκόταν στον τάφο ενός κοριτσιού στην Κόρινθο. Το καλάθι, όπου ήταν τοποθετημένα τα παιχνίδια της, σκεπαζόταν από μία τετράγωνη πλάκα. Γύρω από το καλάθι είχαν φυτρώσει αγκάθια ακολουθώντας το σχήμα του. Έτσι γεννήθηκε το κορινθιακό κιονόκρανο σύμφωνα με τον μύθο.
Παρ' όλα αυτά, ο Κορινθιακός ρυθμός χρησιμοποιήθηκε σπάνια από Έλληνες, ενώ μεγάλη χρήση του παρατηρείται στους Ρωμαϊκούς χρόνους. Στην Αθήνα, εξαιρετικό δείγμα Κορινθιακού ναού, αποτελεί ο Ναός του Ολυμπίου Διός (Ολυμπιείον)
Έτσι, λοιπόν οι τρεις αρχιτεκτονικοί ρυθμοί στους κίονες της αρχαίας Ελλάδας είναι οι εξής:
Δωρικός Ιωνικός Κορινθιακός
πηγή: http://el.wikipedia.org
